021-62948

اشتراک گذاری

مجازی‌سازی سرورها

مجازی سازی سرورها که معادل آن در لاتین Virtualization system  می‌باشد، روشی است که با بهره‌مندی از آن می‌توان به صورت همزمان بر روی یک سرور، دو یا چند سیستم عامل را نصب و راه‌اندازی کرد؛ این امر منجر به بهره‌وری در هزینه‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خواهد شد زیرا برنامه‌هایی را بدون وجود خارجی، پیاده‌سازی خواهد کرد.

این بدان معناست که طراح شبکه، با استفاده از مجازی سازی شبکه، به ساخت نمونه‌های مجازی از چیزهایی مثل پلت‌فرمِ سخت‌افزاری، سیستم عامل، وسایل ذخیره‌سازی و یا منابع شبکه می‌پردازد و تعدادی سرور مجازی ایجاد می‌کند که هر سرور مجازی دارای یک سری مشخصه‌های فیزیکی نظیر میزان رم، قدرت CPU، مقدار فضای هارد  تخصیص داده شده، حجم پهنای باند قابل استفاده و یک آی پی اختصاصی می باشد. عملیات مجازی‌سازی غالباً شکل نرم‌افزاری دارد که البته برای اجرا نیاز به یک سخت افزار خاص دارد. طراحی و شبیه‌سازی انواع سوییچ‌ها، روترها، سرورها و … از این دسته‌اند.

مجازی‌سازی سرورها

مجازی سازی سرور ها چیست ؟

در یک تعریف کلی می‌توان گفت استفاده از سخت افزار و منابع سخت افزاری شامل حافظه، پردازنده، دیسک، کارت شبکه و … در یک سیستم کامپیوتری (که از آن با عنوان میزبان یاد می‌شود) به‌منظور راه‌اندازی و بکارگیریِ بیش از یک سیستم عامل (که به این سیستم‌عامل‌ها، مهمان گفته می‌شود) به صورت همزمان را مجازی سازی می نامیم.

برخی از شرکت‌های فعال در حوزه ساخت سرورهای مجازی عبارتند از شرکت مایکروسافت با سیستم Hyper-V و یا سیستم‌های مبتنی بر هسته لینوکس از جمله ESX. استفاده از هرکدام از این سیستم‌ها مزایای خاص خود را دارد که در این بخش به برخی از آنها به طور خلاصه اشاره می‌شود: استفاده از هر یک از این سیستم‌ها مزایا و امکانات خود را دارد.

مزایای  مجازی سازی

اما بطور کلی مزایای مجازی‌سازی شامل موارد ذیل است: سرعت بخشیدن به انجام کارها به دلیل وجود بالقوه دستگاه‌ها و عدم نیاز به صرف زمان برای خرید، نصب و آماده‌سازی، امکان تنظیم و نصب سرورها و تجهیزات مجازی با استفاده از الگو و کپی برداری، صرفه‌جویی در هزینه‌های خرید تجهیزات سخت‌افزاری، متمرکز سازی، کاهش میزان گرمای تولیدی توسط دستگاه‌ها، کاهش میزان فضای مورد نیاز برای دستگاه‌ها، استفاده از بیشترین ظرفیت تجهیزات سخت‌افزاری، جابجایی آسان، امکان پشتیبان‌گیری سریع و راحت از اطلاعات، تقلیل هزینه‌های جاری شبکه مثل نگهداری، برق و تعمیرات.

برای تعمیرات کامپیوتر کلیک کنید

به طور کلی دو روش برای پیاده سازی مجازی سروها وجود دارد که این دو روش عبارتند از:

  • نوع یک و حرفه‌ای آن که به اصطلاح با عنوان bare metal hypervisor از آن یاد می‌شود.
  • نوع دوم آن که بیشتر جنبه‌ی آزمایشگاهی و خانگی دارد.

bare metal hypervisor

در نوع یک این سیستم، به سیستم عامل میزبان که وظیفه کنترل و تقسیم I/O و منابع اصلیِ سرور بین سیستم عامل‌ها را برعهده دارد، هایپروایزر (هایپرویزور hypervisor) گفته می‌شود. این سیستم شامل استفاده از یک سیستم عامل مخصوصِ مجازی‌سازی در سرور فیزیکی (Host) و همچنین منابع اصلی مثل رم، پردازنده و دیسک در سیستم میزبان است که واگذاری و مدیریت منابع بین سیستم عاملهایی که به عنوان مهمان (Guest) نصب می شوند را برعهده دارد.

ماشینهای مجازی نوع یک خود به دو دسته تقسیم می‌شوند. هایپروایزرهایی که به سیستم عامل‌های مهمان اجازه‌ی استفاده از منابع را به صورت اشتراکی میدهند مثل OpenVZ و دسته‌‌ی دوم  هایپرویزورهایی هستند که به هر سیستم عامل مهمان، تنها مقدار مشخصی منابع سخت افزاری واگذار می‌کنند تا در صورت پر شدن منابع یک میهمان، میهمانِ دیگر دچار اشکال نشود. این نوع مجازی‌سازی در اجاره سرورهای مجازی VPS – VDS برای اجاره کنننده بسیار اهمیت دارد زیرا کاربر اطمینان خواهد داشت مقدار حافطه یا پرازنده مورد نظر کاملاً اختصاصی است.

این مطلب مفید رو از دست نده : چگونه کامپیوتر را به تلویزیون تبدیل کنیم ؟

نوع دوم مجازی سازی سرور

نوع دوم که بیشتر جنبه آزمایشگاهی و کاربردهای خانگی دارد، به شادگی و با چند دکمه next نصب و راه‌اندازی می‌شود. این نوع، مثل هر برنامه کاربردی دیگر در سیستم عامل اولیه نصب می‌گردد و امکان ایجاد دستگاهِ مجازی یا سیستم عامل دیگری در لپ تاپ و کامپیوتر شخصی را برای ما به وجود می‌آورد. VMWare Workstation و Virtual Box از جمله معروف‌ترین نمونه‌های این گروه هستند.

امتیاز شما به این نوشته

کاربر گرامی جهت اطلاع از هزینه ی تعمیرات با شماره های 02154114 ، 02162948 تماس بگیرید.